طراحی یک پروسه جدی است و اولین مرحله آن بررسی و آنالیز پروژه شماست که وقت قابل توجهی میطلبد. هر گونه ایدهپردازی، پیشطرح و اتود پس از این مرحله اولیه زده میشود که آن هم نیاز به زمان مشخصی دارد. بنابراین از یک طراح توقع نداشته باشید بدون دریافت پیشپرداخت دو مرحله زمانگیر از پروژه شما را انجام دهد. اگر توقع دارید بررسی و آنالیز پروژه، ایدهپردازی و اتودها به صورت تخصصی برای شما انجام شود، پس طبعا بابت زمان گذاشته شده ارزش قائل باشید، حتی اگر اتودها را نپسندیده باشید. ضمنا برای محک زدن تواناییهای یک طراح، نمونهکارها و رزومه وی باید کافی باشد!
2. جلسه حضوری
شمایید که به طراح مراجعه میکنید؛ نه طراح به شما!
طراحان حرفهای معمولا هر هفته چندین درخواست مشاوره و جلسه حضوری دارند و طبعا برای بسیاری از پروژهها مشاوره تخصصی قبل از قرارداد ضروری است. این مشاوره میتواند به شکل تلفنی، ایمیلی، ویدئوچت، شبکههای اجتماعی و ارتباطی و نهایتا در صورت نیاز جلسات حضوری ارائه گردد. تصمیم در مورد اینکه کدام شیوه برای شروع مذاکرات در مورد پروژه بهتر است با طراح است. اگر تصمیم بر جلسه حضوری شد، این وظیفه سفارشدهنده است که به طراح مراجعه کند، مگر آنکه خود طراح تصمیم دیگری بگیرد. طبعا اگر شما میخواهید موهایتان اصلاح شود یا یک دسته گل ویژه بخرید، این شمایید که به آرایشگاه یا گلفروشی مراجعه میکنید! از طرفی طراح نمیتواند دائما در رفت و آمد به شرکتها و سازمانها جهت مشاوره رایگان برای پروژههایی باشد که معلوم نیست نهایتا قراردادشان بسته شود یا نه!
3. رزومهسازی
هر پروژهای «طبعا» میتواند رزومه خوبی برای طراح باشد!
همکاری با هر شرکت و سازمانی (کوچک و بزرگ) برای طراح این ویژگی را دارد که میتواند تجربه همکاری با آن شرکت را به رزومه خود اضافه کند و طرحش را در نمونهکارهایش بگذارد. طبعا وقتی طراحی مورد نظر رونمایی و مورد استفاده قرار گیرد، افرادی آن طرح را پسندیده و دنبال طراحش میروند تا با او همکاری کنند. این مساله بخشی از ماهیت شغل طراحی است و برای تمام سفارشات طراح این اتفاق می افتد. بنابراین از آن به عنوان یک ویژگی منحصر به فرد در پروژه خود یاد نکنید و به خاطر این مساله درخواست تخفیف نکنید! از طرفی این ویژگی برای طراحان باسابقه اهمیت خیلی زیادی ندارد.
4. سلیقه شخصی
مساله دیزاین بسیار فراتر از خوشسلیقگی است.
دیزاین حل مساله است. مجموعه راهکارهایی است که باید طراح به کار ببندد تا پیغام شما (چه مرتبط با تبلیغ یک کسب و کار باشد چه موضوعی فرهنگی داشته باشد) به بهترین و موثرترین شکل انتقال یابد. خلاقیت و ایدهپردازی و رنگبندی و ترکیببندی و... همه باید در راستای هدفی باشد که مساله اصلی است. بنابراین تمام راهکارها بر اساس «اصول علمی» و تجربیات قبلی طراح پیشنهاد میشود و سلیقه طراح آخرین نکتهای است که در طراحی موثر است. بنابراین این توجیهها که این طرح مطابق با «سلیقه» من نیست یا شما خوش سلیقه نیستید، توجیههای درست و منطقی نیستند.
5. بازخورد شفاف
اینکه طرح «یه جوریه» هیچ کمکی به حل مشکل شما نمیکند!
همانطور که گفته شد راهکارهای دیزاین مبتنی بر اصول مشخصی است که بر اساس تجربه و پژوهش به دست آمده. اگر طرح یا طرحهای اولیه طراح را نپسندیدید یا فکر میکنید مناسب کار شما نیست، طبعا حق دارید با طراح وارد تعامل شوید. اما تنها راه به نتیجه رسیدن دادن بازخوردها و نظرات دقیق و کاملا مشخص است. سعی کنید اول مشکلات جدی طرح را به تفکیک ذکر کنید و بعد راهکار پیشنهادی خود را ارائه دهید. تا زمانی که مشکلاتی که طراح از زبان شما میشنود شفاف و از نظر تکنیکال قابل بحث نباشد، طراح همچنان ممکن است سردرگم بماند. فیدبکهایی مثل اینکه طرح خوشگل نیست، یا جذاب نیست یا ساده است یا شلوغ است یا باحال نیست یا یه جوریه، طراح را سردرگمتر میکند.
6. کپی رایت
امضای طراح چیزی از طرح کم نمیکند!
طبق عرف بینالمللی طراح حق دارد در گوشهای از طرح (از پوستر گرفته تا طرح وبسایت) امضای کوچکی از شخصیت حقیقی یا حقوقی خود به جا بگذارد. بسیاری از طراحان از همین طریق به دیگران معرفی میشوند و این مساله معمولا به نفع طراح است. بنابراین در صورتی که تمایل دارید آن امضا به هر دلیلی حذف شود، اولا در همان ابتدای پروژه این درخواست را مطرح کنید، دوما اگر طراح بابت حذف آن تعرفهای درخواست کرد یا حذف آن را در قبال یک تعامل مطرح کرد، جا نخورید! منطقا او از منافع خود می گذرد و می تواند توقع داشته باشد شما هم کمی از منافع خودتان بگذرید!